Yokluğun... Ne yapacağını bilmiyor bu beden..Bir yudum kahve ve hatrı olmayan yıllar.Nasılsa geçecek dediğimiz o saatler sanki yıllara bedel.Ve geçmiyor ne saatler ne saniyeler.Oysa senin yanındayken zamanı durdurabilme çabalarım.Ahhhh unutulmuyor unutulmayacak...Bir gün çıkıp gelsen, ne yüzüm var yüzüne bakacak ne de ihtimal.Sadece görmek, seni kilometrelerce mesafeden,görmek ve izlemek yeter bana.Artık hislerimi bile alt alta koyup dizeler oluşturamıyorum.Kafiyelerde yok.Sadece sensizliğini yan yana koyup göz yaşlarımla yazıyorum bitmeyen cümlelerimi... Şairin dediği gibi:
Zor anlatabilmek seni...Uçan kuşa ..Halden bilmeze..Kahpe yalana...